
De combi des neufs prés is een wedstrijd die de trail des neufs prés op zaterdag en de MTB marathon La Halonnienne combineert.
Yannis deed er de middelafstand van 25k trail en 45km MTB en ikzelf, omdat ik de stomme knop in mijn hoofd niet kan omdraaien om een kortere afstand te kiezen, de lange versie van 45km lopen en 75km biken.
Het idee kwam er een beetje na onze COVID in januari. De 2de seizoenshelft van de crossduatlons kwam ik nooit meer op mijn niveau.
Op training moest ik rustig opbouwen, maar intensiteit lukte niet. Zo lang ik het rustig hield had ik geen problemen om de trainingen op te bouwen.
Vanaf half februari speelde ik met het idee in mijn hoofd om hieraan deel te nemen en dreef ik de kilometers bewust wat op op training.
Maar het was toch kort dag om hier voldoende voorbereid aan de start te kunnen staan.
Ook Yannis was vooral op de trailrun van 25km gebrand. Het blijft zijn favoriete discipline.
Toch wat bang stond ik aan de start zaterdag. Zo'n ultraloop door de Ardennen is toch altijd een beetje een avontuur. Het is toch altijd een nachtmerrie moest je ergens stranden 10km van de meet.
Er waren maar een 40-tal deelnemers en het is toch altijd wel wat aftasten wie de combi doet. Al snel zie ik 2 combiconcurrenten van mij weglopen.
Ik heb weinig keuze en moet gewoon een rustig ritme zoeken en loop op plaats 13. Halfweg kom ik aan de bevoorrading nog vrij fris toe. Ik word een beetje overmoedig en begin de snelheid op te drijven.
We gaan toch voor een zo goed mogelijk resultaat. Maar 10km voor de meet begin ik het voor het eerst lastig te krijgen. Ik was ondertussen toch al tot bij de 7de positie opgeschoven. De laatste 4km zou ik het nog pijnlijk zwaar krijgen, mijn beenderen zijn dit echt niet meer gewend en ik moet echt enkele korte wandelpauzes inlassen want de pijn in knie en liesen was echt niet meer te harden. Ik finish na 42,2km in 3u56min op plaats 8. Dat is een 3-tal minuten sneller dan 4 jaar terug. Dus ik ben best tevreden. Ik heb een achterstand op Mark Vanden Driessche en Christophe Van De Voorde van respectievelijk 25 en 18 minuten. Maar daar lig ik niet wakker van. Ik ben blij dat ik deze uitdaging tot een goed einde bracht. Maar ik zat ook met een probleem. Ik zat met een pijnlijke kuit, waardoor ik amper nog kon stappen. Zoals het nu was zou ik nooit meer op mijn fiets kunnen stappen.
Ondertussen had Yannis ook zijn 25km trailrun achter de rug. Ook slechts een 60-tal deelnemers aan de start. Maar doordat ze samen liepen met de 15km was het moeilijk voor Yannis om positie te kiezen. Uiteindelijk loopt hij met 2 aan de leiding. Het gaat a la limite voor Yannis. Op 5km van de meet maakt Yannis kennis met de grond en slaagt er niet meer in om het gat te dichten met de concurrent. Toch mag hij heel tevreden zijn met zijn 2de plaats. Hij liep de 25km trail maar liefst aan een moyenne van 4min19/km. Yannis blijft echter nerveus en heeft nog absoluut geen idee van wie zijn concurrenten zijn in de combi.
Pascale en Emma liepen ook de 6km. Emma won warempel bij de dames. Pascale werd 5de op 9 dames.
Na een zalige zondag, waar mijn kuitpijn miraculeus was verdwenen, stonden we maandag aan de start van de marathon. Voor Yannis is dit nog niet zo'n bekend terrein. Na een massastart met 200 deelnemers heeft hij duidelijk weinig last van lopersbenen. Hij zit lang op koers om podium te halen bij de junioren, maar krijgt plotseling af te rekenen met aflopende ketting, waardoor hij wat terugvalt naar de 6de plaats bij de junioren en 28ste algemeen. Uiteindelijk nog een heel mooie MTB prestatie op zich, want daar in Grand-Halleux is altijd veel mooi volk op de eerste afspraak van het jaar. Maar natuurlijk komt de kers op de taart als eindelijk het uitsluitsel komt dat hij ook de combi wint.
Ook in mijn wedstrijd veel mooi volk tussen de 800 deelnemers. Ikzelf heb verrassend goede benen maar toch moet ik veel volk laten rijden op de eerste heel zware beklimmingen. Hoewel het pure klimwerk nooit echt mijn ding zal zijn, mis ik toch ook frisheid. Maar het voordeel is dan ook dat je je niet kunt opblazen. Hoe meer de wedstrijd vordert, hoe meer ik in mijn element kom op de prachtige omloop. Ik gooi mij volledig, want ik begrijp dat ik nu toch wel serieus tijd aan het goedmaken ben. Het lijkt dat ik met de kilometer frisser word en als een razende raap ik de ene deelnemer na de andere op. Ik wordt 148ste en 16de master b. Maar helaas, loop ik slechts een 15-tal minuten uit op mijn 2 concurrenten, waardoor ik toch nog nipt pas 3de word.
Maar het is duidelijk. We hebben er van genoten en het doet deugd dat zowel bij mij als bij Yannis de vorm aan het terugkomen is.