Zaterdag trokken we naar de 4de manche van de Challenge des éoliennes. Een circuit van 5 2u races, waar we met het gezin graag naar toe gaan. Yannis zou opnieuw de 1u race voor -14 jarigen doen.
Het was voor de organisatie de drukste manche. En alhoewel ik hoopte na 2 keer een 2de plaats op misschien een overwinning zag ik dat het ook voor mij heel moeilijk zou zijn. De 2 winnaars van de 2 vorige wedstrijden en nog een pak jong geweld die er ook precies geen sukkelaars uitzagen.
Ik neem een kopstart onder de loden zon, maar zie op de eerste zwaardere grasstrook bergop, dat we nog met 13 man blijven samenklitten, drummen en vechten. Het gaat veel te hard voor mij. Op een vlakke grasstrook vol putten van traktoren tegen wind valt het stil en ik probeer toch ineens een aanval te plaatsen, maar er wordt direct gereageerd waardoor ik met wat vastrijd in het lange gras en ik weer achteraan bengel.
Dan maar de weg bergop terug richting het dorp. Ik lig achteraan op de loer om mijn aanval te plaatsen. Want in het dorp zelf lagen wat aangelegde chicanes en vooraan zitten was daar de boodschap. Helaas heb ik nooit moeten spurten. De snelheid dat die mannen in de spurt op een MTB ontwikkelden was ongelooflijk. Toch lag er wat volk af en ik kon vanaf dan als 8ste de wedstrijd eenzaam verder zetten. Ik zou 5de individueel zitten, want je mag ook als duo mee doen.
Ik moet mij eerst serieus herzetten. De warmte weegt en ik ben diep gegaan in die start. Maar ik kom op mijn ritme en in mijn sas. Ik neem alle hindernissen met de ronde vlotter. Na 1u30 kom ik in 4de positie te liggen, die ik niet meer zal afstaan. Het podium was te ver weg. Ik krijg nog een serieuze dreun van de hamer de laatste 15 minuten, maar dat kon geen kwaad meer. Dit betekent dat we er alles uitgehaald hebben.
Yannis reed een mooie constante race en werd mooi 1ste. Wel moeten we er rekening mee houden dat Yannis effectief al 14 jaar is. Maar winnen is altijd leuk!
Het was weer een leuke sportnamiddag daar in het oude Wallonië.
- Log in to post comments
